Rodzaje zdjęć uzębienia

Udając się na wizytę kontrolną do gabinetu stomatologicznego dentysta może nas poprosić o wykonanie zdjęcia rentgenowskiego uzębienia. Na jego podstawie może on podjąć decyzję o leczeniu w odpowiedni dla nas sposób, albo dostrzec stan zapalny, którego na pierwszy rzut oka nie widać w naszej jamie ustnej. Warto wiedzieć, jakie typy zdjęć rentgenowskich stomatologicznych wykonuje się w polskich pracowniach. Kiedy znajdują one swoje zastosowanie?

RTG zębów

Pod pojęciem RTG zębów należy rozumieć wykonanie badania radiologicznego uzębienia pacjenta. Dzięki niemu stomatolog sprawdza stan poszczególnych zębów, ale nie tylko. Obiektem jego zainteresowania mogą stać się również kości twarzoczaszki, szczęki i żuchwy oraz staw skroniowo-żuchwowy. Na zdjęciach RTG wyraźnie widać, jak rosną zęby, dzięki czemu można wykryć zmiany patologiczne i sprawdzić stan próchnicy. Jeśli nie myliśmy dotychczas zębów co najmniej dwa razy dziennie, rano i wieczorem z użyciem dobrej pasty takiej jak Ajona, nie możemy nawet liczyć na to, że nasze zęby będą całkowicie wolne od próchnicy.

Typy RTG stomatologicznego

W stomatologii generalnie wykonuje się trzy rodzaje zdjęć rentgenowskich, mianowicie zdjęcia punktowe, pantomograficzne i cefalometryczne. Najprostsze są zdjęcia punktowe, celowane, wykonywane wewnątrzustnie. Punktowe zdjęcie pokazuje od 1 do 4 zębów i ma niewielkie rozmiary. Wynik badania przekazywany jest pacjentowi w ciągu kilku minut po wykonaniu zdjęcia. Zdjęcie RTG punktowe wykonywane jest dla oceny wypełnień, implantów, stopnia rozwoju próchnicy, zobrazowania stanów zapalnych i ukazania postępów w leczeniu kanałowym.

Zdjęcia pantomograficzne, nazywane także panoramicznymi, pozwalają na ukazanie prześwietlenia całego uzębienia pacjenta, dla sprawdzenia ogólnego stanu zębów. Zdjęcie panoramiczne będzie konieczne na wstępnym etapie rozpoczynania leczenia ortodontycznego lub w przypadku chirurgicznego usuwania zębów.

Ostatnim typem RTG stomatologicznego są zdjęcia cefalometryczne, obrazujące boczne zęby i czaszkę pacjenta. Stomatolog widzi na zdjęciu twarzową część czaszki, a więc kości, tkanki miękkie i zatoki przynosowe. Najczęściej zdjęcia cefalometryczne są stosowane w przypadku oceny wady zgryzu przy leczeniu ortodontycznym oraz w protetyce i chirurgii stomatologicznej.